rak jelita grubego w młodym wieku forum

42. Choroby nowotworowe w wielu przypadkach przez dłuższy czas nie wysyłają żadnych sygnałów lub dają nietypowe objawy. Do tych poważnych schorzeń można zaliczyć raka jelita. Jak się okazuje, chorobę można rozpoznać po dolegliwościach, które pojawiają się po jedzeniu. Dowiedz się, jakich symptomów nie należy lekceważyć. Dzien dobry, mam raka jelita grubego w stadium nieoperacyjnym, jestem po 3 chemiach, tzn wlew 1 raz na 3 tyg. i przez 2 tyg. biore tableki kapecytabiny 3 tbl 500 mgi 1 tbl 150 mg rano oraz 3 tbl 500 mg i 1 tbl 150 mg wieczorem.Od jakiegos czasu zauwazylam, ze przy oddawaniu wiwtrow wylatuje mi przezroczysty sluz, nawet czasem zabarwiony krwinkami, prosze mi napisac czy to normalne, bo do W rzeczywistości zachorowalność na raka okrężnicy u młodych ludzi w wieku od 15 do 39 lat wzrasta.Wbrew powszechnej opinii osoby, które rozwijają raka okrężnicy w młodym wieku, nie zawsze mają predyspozycje genetyczne. W rzeczywistości rak jelita grubego jest tak samo sporadyczny, jak u osób starszych. W zespole występują liczne gruczolaki na całej długości jelita grubego i cienkiego, a także w żołądku, co predysponuje do wystąpienia raka jelita grubego, którego ryzyko wynosi niemal 100%. Polipy występują u 50% chorych w wieku 15 lat i 95% chorych w wieku 35 lat. Anna Folkman Groźny rak jelita grubego kilka lat. Zbierał rodziny, szukał potencjalnych pacjentów, rozmawiał, namawiał do badań. Pewnego razu trafił na specyficzny przypadek. W 1994 roku do kliniki przyszła kobieta, której mama zmarła w wieku około 40 lat, a powodem zgonu był rak jelita grubego. Tenue Pour Rencontrer Sa Belle Famille. Statystyki Światowej Organizacji Zdrowia WHO (2011) świadczą, iż odsetek ogółu zgonów na świecie spowodowanych rakiem wynosi około 13%. Od przeszło dwóch wieków zachorowalność w krajach Europy Zachodniej na choroby nowotworowe wykazuje tendencję wzrostową. Również raporty Krajowego Rejestru Nowotworów (2011) potwierdzają zwiększającą się liczbę chorych na raka osób w ostatniej dekadzie. JAK POWAŻNY RAK JELITA GRUBEGO Jedną z głównych przyczyn zgonów związanych z chorobami nowotworowymi stanowi rak jelita grubego, klasyfikujący się na drugiej pozycji wśród mężczyzn i na trzeciej wśród kobiet. Każdego roku u około 10 000 osób w Polsce zostaje rozpoznany carcinoma coli et recti (rak jelita grubego), z czego 10-20 % przypadków zachorowań ma podłoże dziedziczne. Jak zauważa mgr Anna Brylak, ekspert z Centrum Badań DNA w Poznaniu – mutacja predysponująca do wystąpienia choroby pojawia się jeszcze przed zapłodnieniem, w okresie poprzedzającym gametogenezę lub podczas gametogenezy na poziomie oocytu lub spermatocytu. Mutacja powstała de novo w komórce rozrodczej lub odziedziczona od jednego z rodziców zgodnie z prawem Mendla, jest obecna we wszystkich komórkach potomnego organizmu. Wśród cech charakteryzujących zespoły dziedziczne raka jelita grubego wyodrębnić można: młody wiek zachorowania na chorobę nowotworową, liczne przypadki zachorowań wśród krewnych i mnogie ogniska nowotworowe. Mutacje mogące prowadzić do wystąpienia dziedzicznego raka jelita grubego obejmują geny MMR, APC, MUTYH. Wśród zespołów genetycznych, których przebieg finalizuje proces nowotworzenia jelita grubego wyróżniamy: HNPCC (ang. Hereditary Non-Polyposis Colorectal Cancer) czyli dziedziczny niezwiązany z polipowatością rak jelita grubego określany również mianem zespółu Lyncha, FAB (ang. Familial Adenomatous Polyposis) – rodzinna polipowatość gruczolakowata jelita grubego oraz jej recesywna forma. Commander, 7th Fleet, licencja CC DZIEDZICZNY RAK JELITA GRUBEGO – MUTACJE GENÓW MMR ZWIĄZANE Z HNPCC Początki diagnostyki i identyfikacji zespołu HNPCC sięgają roku 1913. Inicjatorem badań w kierunku dziedzicznego charakteru raka jelita grubego był patolog Aldred Warthin, którego analizy następnie kontynuowane były przez Henryka Lyncha. Warthin opisał kilka rodzin z wysokim stopniem zachorowalności na choroby nowotworowe, w tym rodzinę G w której dominował rak jelita grubego, odbytnicy, błony śluzowej macicy oraz żołądka. Badania członków rodziny G prowadzone były od 1895 do 2000 roku, podczas których oceniano miedzy innymi takie parametry jak: częstotliwość występowania i rodzaj raka, wiek zachorowania, typ HNPCC wśród członków rodziny oraz na tle społeczeństwa. Łącznie zostało przebadanych 929 potomków protoplasta rodziny G, u którego w roku 1913 stwierdzono raka okrężnicy i odbytnicy. Dogłębne badanie i analiza kolejnych pokoleń rodziny G dostarczyła jednoznacznych dowodów na dziedziczne, autosomalnie dominujące uwarunkowanie zachorowań na raka jelita grubego w kolejnych pokoleniach. W obrębie HNPCC wyróżnia się zespół Lyncha I (rodzinny rak jelita grubego) i zespół Lyncha II (związany z innymi nowotworami przewodu pokarmowego lub układu rozrodczego). Pod koniec XX wieku określono molekularne mechanizmy karcinogenezy oraz lokalizacje genów MLH1, MSH2, MSH6, PMS1, PMS2 oraz EpCAM odpowiedzialnych za wystąpienie HNPCC. Geny MLH1, MSH2 ,MSH6, PMS1, PMS2, należące do grupy MMR – Mismath Repair, zaangażowane są w naprawę błędów występujących podczas procesu replikacji DNA, biorą udział w wychwytywaniu i usuwaniu określonych typów mutacji indukowanych przez egzogenne i endogenne karcynogeny. Mutacje należące do tzw. mutacji dużego ryzyka w którymkolwiek z genów uniemożliwiają naprawę błędów powstających podczas tworzenia kopii DNA. Prowadzi to do powstawania komórek o mutatorowym fenotypie. Jako, że nieprawidłowe komórki dzielą się, skumulowane błędy mogą prowadzić do niekontrolowanego wzrostu, tym samym prowadząc do nowotworzenia. Mutacje w genie EpCAM również niekorzystnie wpływają na procesy naprawcze w obrębie DNA, mimo iż sam gen bezpośrednio w nim nie uczestniczy. Gen EpCAM zlokalizowany jest obok genu MSH2 na chromosomie 2, w związku z czym określone mutacje genu EpCAM mogą prowadzić do inaktywacji MSH2. Zespół Lyncha jest chorobą dziedziczoną w sposób autosomalny dominujący, co oznacza że jedna kopia zmienionego genu predysponuje do zachorowania na raka jelita grubego. Dziedziczone jest zwiększone ryzyko do wystąpienia choroby nowotworowej, a nie sama choroba, dlatego nie każdy nosiciel wadliwego genu zachoruje na raka. Ryzyko karcenogenezy polipów jelita grubego u nosicieli mutacji sięga 80%, dodatkowo obserwuje się też zwiększone ryzyko wystąpienia raka żołądka, wątroby, pęcherzyka żółciowego, przewodów górnych dróg moczowych, mózgu i skóry. Ponad to, u kobiet z zespołem Lyncha może rozwijać się rak jajników i błony śluzowej macicy (endometrium). Dziedziczny rak jelita grubego niezwiązany z polipowatością stanowi około 7-8 % wszystkich raków jelita grubego. Obraz kliniczny choroby wyróżnia wczesny wiek zachorowania (przed 50 rokiem życia), zazwyczaj prawostronna lokalizacja guzów, w 2/3 przypadków umiejscowienie guzów w części dystalnej, pionowy transfer choroby, niestabilność mikrosatelitarna (MSI) u ponad 90 % osób, powyżej 2 przypadków zachorowań na raka jelita grubego wśród krewnych oraz zwiększone występowanie raków pęcherza żółciowego i raka trzonu macicy. Wśród rodzin z HNPCC dominują mutacje genów MLH1 i MSH2 występujące u 40-85% przypadków. Rzadziej zmiany sekwencji dotyczą genów PMS1 i PMS2 i są obecne u 20% chorych. Mutacje genowe obejmują głównie delecje pojedynczych nukleotydów, skutkując przesunięciem ramki odczytu bądź większych fragmentów mikrosatelitarnego DNA, co prowadzi do jego skrócenia. Zespół Lyncha rozpoznawany jest na podstawie wywiadu rodzinnego spełniającego tzw. kryteria amsterdamskie. Nie są one wystarczające do postawienia jednoznacznej diagnozy – choroba może zostać nie rozpoznana u ponad połowy pacjentów. W związku z tym stosuje się również tzw. kryteria Bethesda. Obejmują one analizę niestabilności mikrosatelitarnego DNA (badanie przesiewowe) bądź analizę ekspresji. Do badania wykorzystywane jest DNA izolowane z limfocytów krwi obwodowej lub niedotkniętych procesem nowotworzenia tkanek. Obecnie u osób z podejrzeniem zespołu Lyncha badanych jest 169 mutacji w 5 genach: MSH2, MLH1, MSH6 oraz NOD2 i CHEK2 przy zastosowanej innowacyjnej technologii mikromacierzy DNA typu SNP w technologii APEX. Dwa ostatnie geny należą do grupy umiarkowanie zwiększających ryzyko zachorowania. Wczesne rozpoznania i trafna diagnoza są niezwykle ważne bowiem pozwalają na wdrożenie działań profilaktycznych obniżających ryzyko wystąpienia zgonu pacjenta. Diagnostyka molekularna zespołu Lyncha jest szczególnie dedykowana dla osób u których w rodzinie został zdiagnozowany dziedziczny, niezwiązany z polipowatością rak jelita grubego, i chorym z już rozwiniętą chorobą w celu weryfikacji obciążenia rodzinnego i ryzyka przekazania wadliwego genu potomstwu. Pacjenci z rozpoznanym zespołem Lyncha obejmowani są profilaktyką zawierającą regularne badania – co 2 lata kolonoskopia po ukończeniu 25 roku życia, kolektomia subtotalna w momencie zdiagnozowania raka jelita grubego, kontrolne badania endoskopowe po przeprowadzonym zabiegu pozostawionej części jelita, regularne badanie ultrasonograficzne jamy brzusznej oraz gastroskopia w odstępstwie dwóch lat. Szczególną opieką medyczną powinny być objęte nosicielki mutacji genów MMR, u których raz w roku wykonuje się badanie ginekologiczne, badanie ultrasonograficzne przezpochwowe oraz oznaczanie poziomu antygenu nowotworowego CA-125. MUTACJE GENÓW APC ZWIĄZANE Z FAP – DZIEDZICZNY RAK JELITA GRUBEGO Rodzinna polipowatość gruczolakowata jelita grubego jest chorobą dziedziczoną autosomalnie dominująco i uwarunkowaną jednogenowo. Mutacja genowa jest najczęściej dziedziczona od jednego z rodziców, aczkolwiek u 30% pacjentów z FAP może powstawać de novo. FAP stanowi ok. 1% wszystkich nowotworów jelita grubego. U podłoża choroby leżą mutacje w genie supresorowym APC zlokalizowanym na długim ramieniu chromosomu 5 w regionie q21. Wyróżnionych zostało ponad 700 mutacji genu APC prowadzących do rozwoju dziedzicznego raka jelita grubego. Wśród mutacji dominują głównie małe delecje, rzadziej duże delecje, małe delecje połączone z insercjami oraz duże insercje. Większość z nich skutkuje produkcją nieprawidłowych białek co przekłada się na utratę ich biologicznej funkcji. Prawidłowy wariant genu APC produkuje białka hamujące, które ograniczają aktywację drogi sygnalizacji międzykomórkowej, zwaną drogą Wnt. Szlak sygnalizacji związany jest ze stymulacją proliferacji komórek jelitowych. Mutacje APC prowadzą do nadaktywacji drogi Wnt, komórki nadmiernie proliferują i tworzą polipy. Dalsze mutacje w obrębie wzrastającej masy tkankowej prowadzą do rozwoju nowotworu inwazyjnego. Nieleczona rodzinna polipowatość gruczolakowatowa jelita grubego w 100% prowadzi do rozwoju raka. Umiejscowienie mutacji w genie APC wpływa na ilość polipów, a tym samym na charakter choroby oraz na czas przejścia w stan rakowy. Wykazano, iż mutacje zlokalizowane między kodonami 1403 i 1587 prowadzą do nasilenia objawów pozajelitowych. Około 6% Żydów aszkenazyjskich (wschodniej i centralnej Europy) posiada mutacje w genie APC prowadzącą do zastąpienia izoleucyny lizyną w pozycji 1307 w białku APC. Zmiana ta choć początkowo uważana była za nieszkodliwą, to wykazano, iż jej obecność zwiększa ryzyko zachorowania na raka jelita grubego. Somatyczne mutacje w genie APC mogą być także zaangażowane w rozwój raka żołądka. Rak jelita grubego wywodzi się z nabłonka wyścielającego okrężnicę i odbytnicę. U osób młodych, obciążonych genetycznie, około 20 roku życia, na powierzchni światła jelita rozwijają się setki lub tysiące polipów. Przedrakowe zmiany w wieku ok. 40 lat ulegają uzłośliwieniu. Rodzinna polipowatość gruczolakowata jelita grubego może się również rozwijać w pierwszej dekadzie życia, a choroba zbiera żniwo wśród kilkulatków. W początkowej fazie FAP rozwija się bezobjawowo, następnie pojawia się krew w stolcu, biegunki, a wraz w rozwojem choroby bolesne skurcze brzucha, utrata masy ciała, osłabienie. U nosicieli mutacji obserwuje się objawy pozajelitowe, w tym zmiany kostne (torbiele zębowe), dodatkowe zęby, zmiany skórne (włókniakowatość), wrodzony przerost nabłonka pigmentowego siatkówki, polipy żołądka i dwunastnicy. Wyróżnia się również łagodną postać choroby, określaną nazwą: zespół gruczolakowatej polipowatości o opóźnionej ekspresji AFAP (Attenuated Familial Adenomatous Polyposis), w której objawy występują w późniejszym wieku, liczba polipów nie przekracza 100, a sam proces karcinogenezy zachodzi po 50 r. ż. Zdiagnozowani nosiciele terminalnej mutacji w genie APC są obejmowani programem opieki prewencyjnej zawierającym pierwszą kolonoskopię w drugiej dekadzie życia, coroczną kolonoskopię skryningową po ukończeniu 18 roku życia, kolektomię jelita grubego w przypadku pojawienia się polipów, kontrole endoskopowe pozostawionej części jelita grubego oraz badania kontrolne jelita cienkiego. Badania kontrolne dzieci rodziców obciążonych FAB obejmują USG wątroby co 0,5-1 roku oraz oznaczany poziom markera nowotworowego AFP ( alfa-fetoproteiny). Znaczne podwyższenie poziomu tego antygenu występuje w nowotworach wątroby. Wystąpienie przypadku zachorowania na raka jelita u młodej osoby zwraca uwagę na dziedziczny charakter choroby. Dzięki testom genetycznym istnieje możliwość identyfikacji ryzyka zachorowania członków rodziny. Wskazania do wykonania badania na nosicielstwo mutacji genu APC to: rodzinne obciążenie wczesnymi zgonami na raka jelita grubego (przed 50 r. ż.), liczne polipy jelita grubego, polipy żołądka, polipy dwunastnicy, występowanie objawów towarzyszących FAP, stwierdzenie FAP u najbliższych krewnych. Tradycyjne metody badań przesiewowych w kierunku diagnostyki dziedzicznego raka jelita wciąż pozostają kontrowersyjne, w wielu przypadkach dając wynik fałszywie dodatni lub fałszywie ujemny. Badania genetyczne pozwalają na postawienie diagnozy jeszcze przez wystąpieniem objawów choroby, a co za tym idzie pozwalają na wprowadzenie działań profilaktycznych. Badanie mutacji w pierwszym etapie obejmuje analizę czterech najczęstszych mutacji dziedzicznych genu APC: ( W przypadku nie stwierdzenia powyższych mutacji, przechodzi się do drugiego etapu badania, obejmującego analizę pozostałej części gensu. Recesywna forma FAP jest wynikiem homozygotycznej mutacji w genie MUTYH, określanej mianem MAP (MUTYH Associated Polyposis). Prawidłowo funkcjonujący gen MUTYH koduje enzym – glikozydazę, biorący udział w naprawie DNA. Enzym ten koryguje błędy powstające podczas procesu replikacji poprzez usuwanie nieprawidłowo przyłączonych nukleotydów guaninowych. Glikozydaza naprawiając oksydacyjne uszkodzenia DNA, określane typem naprawy Base Excision Repair, zapobiega gromadzeniu się mutacji mogących prowadzić do powstawania nowotworów. Osoby z autosomalną recesywną formą FAP, posiadają mutację obu kopii genu MUTYH w każdej komórce, warunkującą produkcję niefunkcjonalnej glikozydazy. Oznacza to, że rodzice są jedynie nosicielami mutacji, a sama choroba dotyczy ich potomstwa. Niedziałający system naprawy – Base Excision Repair sprzyja powstawaniu mutacji również w innych genach, prowadząc tym samym do przerostu komórek i ewentualnego tworzenia guzów nowotworowych. Najczęstsze dwie mutacje u osób pochodzenia europejskiego zmieniające sekwencję aminokwasów w glikozydazie to: Y165C i G382D. Mutacja obejmujące oba allele genu MUTYH wiąże się z bardzo dużym ryzykiem rozwoju raka jelita grubego. Szacuje się, że jest ona 93 razy wyższa niż populacji ogólnej, a sam proces karcinogenezy jelita grubego zachodzi zawsze przed 60 rokiem życia. Obraz kliniczny MAP jest bardzo podobny do przebiegu FAB i HNPCC stąd istotnie ważne jest właściwe rozpoznanie rzutujące na dalsze postępowanie z pacjentem. Odpowiednio wczesne rozpoznanie i prawidłowo postawiona diagnoza pozwalają na wprowadzenie szeregu działań profilaktycznych pozwalającym nosicielom mutacji predysponujących do wystąpienia dziedzicznego raka jelita grubego uniknąć rozwoju choroby. Analiza predyspozycji genetycznych pozwala również na wdrożenie odpowiednich zmian dotyczących stylu życia, w tym eliminację czynników ryzyka tj. nadmiernego spożywania alkoholu, palenia tytoniu, zmianę diety na bogato błonnikową, wprowadzenie regularnej aktywności fizycznej i utrzymywanie prawidłowej masy ciała. Pozytywne testy genetyczne oraz szczegółowy wywiad rodziny ułatwiają podjęcie decyzji o przeprowadzeniu kolektomii jelita grubego zamiast jego resekcji, chroniąc tym samym przed nawrotem choroby. Ponad to, analiza mutacji genów związanych z dziedzicznym rakiem jelita grubego pozwala na objęcie obciążonych genetycznie pacjentów określonym programem opieki dla rodzin wysokiego ryzyka zachorowania uwarunkowanego dziedzicznie. Dziedziczny rak jelita grubego, mgr Anna Brylak, ekspert z Centrum Badań DNA w Poznaniu dla portalu bibliografia: 1. Douglas J., Gruber S., Meister K., Bonner J. (2005): History and molecular genetics of Lynch syndrome in family G: a century later. JAMA 294, 2195–2202; 2. Klusek J., Głuszek S., Klusek J. (2012): Wybrane mutacje związane z dużym ryzykiem wystąpienia nowotworów jelita grubego. Przegląd gastroenterologiczny, 7(1):1-6.; 3. Suchy J., Kurzawski G., Lubiński J. (2011): Zespół MSH6 [w] Lubiński J.(red): Genetyka kliniczna nowotworów.; 4. Pławski A., PodralskaM., Krokowicz P. (2011): Rodzinna polipowatość gruczolakowata jelita grubego [w] Lubiński J.(red): Genetyka kliniczna nowotworów.; 5. Genetics Home Reference/GenesAPC, (2015); Home Reference/GenesMUTYH, (2008) ZOBACZ: RAK JELITA GRUBEGO – BAZA WIEDZY CZY RAK JEST DZIEDZICZNY? DIETA PRZECIWNOWOTWOROWA Może Cię zaskoczyć, ale młodzi dorośli, nastolatki, a nawet dzieci mogą rozwinąć raka okrężnicy. W rzeczywistości zachorowalność na raka okrężnicy u młodych ludzi w wieku od 15 do 39 lat wzrasta .Wbrew powszechnej opinii osoby, które rozwijają raka okrężnicy w młodym wieku, nie zawsze mają predyspozycje genetyczne. W rzeczywistości rak jelita grubego jest tak samo sporadyczny, jak u osób starszych. Ważne jest, aby porozmawiać z lekarzem na temat jakichkolwiek objawów, niezależnie od wieku i historii rodziny. Czynniki ryzyka raka jelita grubego u nastolatków i młodych dorosłych Na pierwszy rzut oka wiele osób domyśla się, że czynniki dziedziczne odgrywają dużą rolę w nowotworach okrężnicy u młodych dorosłych, ale wydaje się, że tak nie jest. Uważa się, że około 20 procent col nowotworów okrężnicy w tej grupie wiekowej jest związanych z czynnikami genetycznymi. Oznacza to, że osiem na dziesięć przypadków raka jelita grubego u nastolatków i młodych dorosłych ma charakter sporadyczny, w związku z czym osoby te nie spodziewają się rozwinąć choroby i nie będą zwracać uwagi na objawy. Niektóre z czynników ryzyka zachorowania na raka okrężnicy obejmują: zespoły raka jelita grubego (patrz poniżej) palenie otyłość cukrzyca nadmierne spożycie alkoholu bycie Afroamerykaninem posiadanie choroby zapalnej jelit w wywiadzie (takie jak choroba Leśniowskiego-Crohna lub wrzodziejące zapalenie jelita grubego ) Genetyka i rak jelita grubego Jak zauważono, zespoły genetyczne wydają się odpowiadać za podobną liczbę nowotworów jelita grubego u ludzi młodych i osób starszych – około 20 do 25 procent tych nowotworów. Ważne jest, aby pamiętać, że rak jelita grubego działa w rodzinach, ale tylko niektóre z nich są związane z konkretnymi zespołami genetycznymi. Dwa z tych zespołów obejmują: zespół Lyncha (dziedziczny nienawozowy rak jelita grubego lub HNPCC): ludzie z zespołem Lyncha mają około 80 procent szans na rozwój raka okrężnicy i odbytnicy. Rodzinna polipowatość gruczolakowata (ang. Familial adenomatous polyposis, FAP): ludzie z FAP mają prawie 100% szans na zachorowanie na raka jelita grubego, często w wieku 45 lat. Niektóre czynniki ryzyka raka okrężnicy mogą również występować w rodzinach, takich jak nieswoiste zapalenia jelit i cukrzyca. Dlaczego nowotwór okrężnicy rośnie wśród młodych ludzi? Nikt nie jest pewien, dlaczego rak jelita grubego rośnie u młodych ludzi. Uważa się, że wzrost otyłości i cukrzycy wśród młodych ludzi jest ważnym czynnikiem. Ponieważ wydaje się, że wapń ma działanie ochronne przeciwko rozwojowi raka okrężnicy, może odgrywać rolę zwiększone spożycie słodzonych napojów i zmniejszone spożycie mleka. Chociaż niski poziom ćwiczeń i wysokie spożycie przetworów mięsnych mogą zwiększać ryzyko, nie ma jednoznacznych dowodów na to, że są one odpowiedzialne. To interesujące i zwracające uwagę, że rak płuc u młodych dorosłych również wzrasta, pomimo spadku liczby osób palących. Może się zdarzyć, że jeszcze nie znamy czynników środowiskowych odpowiedzialnych za te nowotwory, a jedzenie zdrowej diety i ćwiczeń jest prawdopodobnie ważniejsze niż kiedykolwiek. Czym różni się rak jelita grubego u młodych ludzi? Istnieje wiele sposobów, w jakie nowotwór okrężnicy u młodzieży jest podobny do starszych osób dorosłych, ale istnieją również pewne wyjątkowe różnice. Rak jelita grubego u młodych dorosłych częściej pojawia się w dystalnym (blisko końca) końcu okrężnicy i odbytnicy. (To odkrycie zaskoczyło niektórych badaczy, ponieważ dziedziczne nowotwory często występują wysoko w proksymalnej części okrężnicy.) Nie jest zaskakujące, aby dowiedzieć się, że choroba jest często diagnozowana na późniejszym etapie u młodych ludzi – rak u młodzieży jest często niski na ekranie radaru lekarza – ale mimo bardziej zaawansowanego stadium diagnozy, wskaźnik przeżywalności dla młodych ludzi jest podobny do tego u osób starszych. Jednym z wyzwań związanych z rakiem w tej grupie wiekowej jest to, że mniej młodych dorosłych bierze udział w badaniach klinicznych niż dzieci lub osoby starsze, a to wiąże się z mniejszą poprawą wskaźnika przeżycia raka w porównaniu z dziećmi i starszymi osobami dorosłymi. Błędna diagnoza raka okrężnicy jest również powszechna i uważa się, że występuje u co najmniej 15-20% młodych dorosłych z rakiem okrężnicy. Objawy raka okrężnicy Bez względu na wiek, ważne jest, aby wszyscy poznali objawy raka okrężnicy. Rak jelita grubego jest obecnie trzecią najczęstszą przyczyną zgonów związanych z rakiem u mężczyzn i trzecią najczęstszą przyczyną zgonów związanych z rakiem u kobiet. I tak jak słyszałeś, że powinieneś być czujny na objawy raka piersi lub raka gruczołu krokowego, trzymaj nasze oczy otwarte na objawy raka okrężnicy, które mogą ocalić także życie. Badania przesiewowe w kierunku raka okrężnicy u młodych dorosłych W przypadku osób dorosłych w wieku 50 lat i starszych obowiązują wytyczne dotyczące badań przesiewowych w kierunku raka okrężnicy, ale co z młodszymi ludźmi? Z pewnością młodzi ludzie z wywiadem rodzinnym w kierunku raka okrężnicy lub zespołu raka jelita grubego będą chcieli rozpocząć badania przesiewowe w młodszym wieku, choć nie wiadomo dokładnie, kiedy. Ponieważ obecnie nie ma wytycznych, które rozwiążą ten niepokojący trend zwiększania zachorowalności na raka jelita grubego u młodych dorosłych, ważniejsze niż kiedykolwiek jest, aby młodzi ludzie mieli dobre relacje z lekarzami pierwszego kontaktu i rozmawiali na ten temat. Troska o raka okrężnicy u 19-letniego mężczyzny – przykład Często słyszymy od czytelników, którzy mają pytania dotyczące możliwych warunków. Istnieje pewna równowaga pomiędzy byciem alarmistą (niepotrzebnym niepokojem) i upewnieniem się, że ludzie mają wiedzę niezbędną do wczesnego wprowadzenia zmian, jeśli rozwiną chorobę. Rzućmy okiem na jedno pytanie od młodej osoby zainteresowanej rakiem okrężnicy. Pytanie: Byłem na twojej stronie i jestem trochę zaniepokojony moim ryzykiem raka okrężnicy. Jestem tylko nastolatkiem (19 lat), ale mam rodzinną historię cukrzycy i kiedy nie palę, wszyscy inni w moim domu. Ostatnio byłem bardzo zmęczony, mimo że częściej śpi. Moje stolce są cieńsze niż kiedyś. Często mam wrażenie, że muszę się wypróżnić, ale nie mogę. Ponadto zauważyłem ból w dolnej części brzucha, gdy pochylałem się w określony sposób. Ale nigdy nie słyszałem, żeby nastolatek zachorował na raka okrężnicy. Czy to możliwe? Jeśli tak, czy jest jakiś test inny niż kolonoskopia, która może zdiagnozować raka jelita grubego? Odpowiedź: Martwisz się o swoje objawy i czy mogą one oznaczać raka okrężnicy. Jeśli chodzi o medycynę, nic nie jest niemożliwe, a jak zauważono wcześniej, rak jelita grubego u młodych ludzi wzrasta. Ludzie dostają rzeczy, o których nikt nigdy nie pomyślał, a ludzie odzyskują zdrowie z rzeczy, o których nikt nigdy nie myślał, że są porozmawiajmy o tobie, w szczególności. To wspaniale, że znasz swoją rodzinną historię medyczną. Cukrzyca jest czynnikiem ryzyka raka jelita grubego (i wielu innych schorzeń), więc powinieneś mieć oko na swój poziom cukru we krwi. I masz rację martwiąc się o mieszkanie w domu pełnym palaczy. Palenie tytoniu wiąże się ze zwiększonym ryzykiem zachorowania na raka okrężnicy (i wieloma innymi nieprzyjemnymi rzeczami), więc naszą radą jest ograniczenie twojego biernego palenia w maksymalnym stopniu. Być może nauczyłeś się również, że cienkie stolce mogą być objawem raka okrężnicy. Bardzo ważne jest, aby porozmawiać z lekarzem o swoich objawach. Przed wizytą możesz zrobić kilka rzeczy, aby przygotować się do wizyty. Tak jak dowiedziałeś się, że masz rodzinną historię cukrzycy, zapytaj także o historię swojej rodziny o inne choroby, szczególnie raka okrężnicy i inne nowotwory. Wspominamy o innych nowotworach, ponieważ niektóre raki mogą oznaczać zwiększone ryzyko innych nowotworów. Na przykład, posiadanie wujka z rakiem trzustki może zwiększać ryzyko, że jego siostrzenica rozwinie raka piersi, ale nie zawsze jest to oczywiste. Porozmawiaj z rodzicami, dziadkami, ciotkami i wujkami i zapytaj o ich historię medyczną. Pamiętaj, aby zapytać, jaki był ich wiek, kiedy zostali zdiagnozowani. Porozmawiaj z lekarzem i upewnij się, że otrzymałeś wyjaśnienie swoich objawów. Oto artykuł, który omawia niektóre z testów stosowanych do diagnozowania raka jelita grubego. Jeśli po testach nadal jesteś zaniepokojony, poproś o drugą opinię. Ważne jest nie tylko upewnienie się, że twoje objawy nie ostrzegają o nierozpoznanym raku okrężnicy, ale oczywiste jest, że twoje objawy obniżają jakość życia i to również jest raka jelita grubego dla młodych dorosłych Uncja prewencji zawsze warta jest funta wyleczenia. Niezależnie od tego, czy ten 19-letni mężczyzna choruje na raka okrężnicy, młodzi ludzie częściej rozwijają raka okrężnicy. Porozmawiaj z rodziną i poznaj swoje genetyczne ryzyko raka. Przejrzyj wyżej opisane objawy raka okrężnicy. Staraj się ćwiczyć, jeść zdrowo i utrzymywać swoją idealną wagę. I sprawdź te najważniejsze wskazówki dotyczące zapobiegania rakowi okrężnicy. W przypadku osób, u których zdiagnozowano już wcześniej, dowiedz się, jak być własnym adwokatem, jeśli chodzi o raka. To robi różnicę. Zasoby dla raka jelita grubego u młodych ludzi Jeśli w młodym wieku zdiagnozowano raka jelita grubego lub jesteś zainteresowany rzecznictwem, organizacja Never Too Young Coalition połączyła pacjentów, adwokatów i badaczy w jednolitej próbie spojrzenia na wzrost raka okrężnicy u młodych dorosłych. Oprócz organizacji zajmujących się rakiem jelita grubego, istnieje kilka organizacji, które obecnie zajmują się potrzebami nowotworowymi specyficznymi dla młodych dorosłych radzących sobie z chorobą. Organizacja Głupi Raka jest tylko jednym z tych zasobów dla młodych dorosłych. Grupy wsparcia online są także doskonałym sposobem dla młodych ludzi z rakiem jelita grubego, aby być na bieżąco z najnowszymi badaniami. Istnieje coraz więcej dowodów na istnienie znaczących różnic molekularnych między rakiem okrężnicy u młodszych i starszych osób, które, mam nadzieję, doprowadzą do dokładniejszego leczenia choroby w czasie. Dolna granica raka jelita grubego u nastolatków i młodych dorosłych Prawdą jest, że rak jelita grubego nie tylko występuje u nastolatków i młodych dorosłych, ale częstotliwość występowania wzrasta. Większość raków jelita grubego u młodych ludzi nie jest związana z zespołami genetycznymi i występuje sporadycznie. Ważne jest, aby każdy w każdym wieku był obeznany z objawami, a także czynnikami ryzyka choroby. Objawy to sposób, w jaki nasz organizm mówi nam, że coś jest nie tak. To, czy twoje objawy są oznaką raka, czy nie, jest ważne, ale jest też wiele innych powodów, aby zobaczyć się z lekarzem. Jeśli masz jakiekolwiek objawy lub obawy, które obniżają jakość życia, wypowiedz się. Mądry lekarz powiedział kiedyś: "kiedy sumujesz wszystkie rzadkie choroby, są one dość powszechne". Bądź swoim własnym obrońcą swojej opieki zdrowotnej i uzyskaj opiekę, na którą zasługujesz. "Jest pani za młoda na raka jelita grubego'' - usłyszała w gabinecie lekarskim Annie Schreiber, mama trójki dzieci. Jednak to, co lekarz zbagatelizował po kilku miesiącach okazało się zmianą nowotworową. Zobacz film: "Rak jelita grubego. Jakie są jego czynniki ryzyka?" 1. Choroba osób starszych? Na raka jelita grubego chorują tylko osoby starsze – taka opinia panuje nie tylko w Polsce. Mimo że statystyki podają, że diagnozuje się ją zazwyczaj u mężczyzn po 50. nie jest to regułą. Na ten typ raka zaczynają zapadać coraz młodsze osoby. Być może to właśnie powszechny punkt widzenia przyjął lekarz, do którego udała się Annie, gdy zauważyła w swoim stolcu krew. Było lato 2017 roku, a ona miała wtedy jedynie 36 lat. W gabinecie usłyszała, że za zabarwiony krwią stolec odpowiadają najpewniej hemoroidy. Rozwiązaniem miało być picie większej ilości wody i jedzenie dań z błonnikiem. Objawy miały minąć po miesiącu. Tak się jednak nie stało. 2. Drastyczna diagnoza Krwawienia nie ustąpiły, dlatego też kobieta została skierowana do gastroeneterologa. Lekarz rodzinny jednak podkreślił, że szanse na raka jelita grubego są niewielkie. Dlatego też Annie zdecydowała się przerwać diagnostykę. Wtedy też zobaczyła artykuł w prasie, którym była mowa o młodych osobach chorych na raka jelita grubego. Natychmiast zarejestrowała się do gastroenterologa, a ten wykonał kolonoskopię. Wynik badania potwierdził to, czego obawiała się najbardziej. Diagnoza brzmiała: guz jelita grubego I stopnia. Kobieta była zszokowana. Nie była obarczona ryzykiem genetycznym choroby, dlatego też stwierdzenie lekarzy było dla niej zaskoczeniem. "Od razu pomyślałam o swoich dzieciach. O tym, że będą dorastać bez mamy. Perspektywa utraty komfortu zdrowotnego, operacje i ból – to wszystko mnie przerażało" - opowiada Annie w rozmowie z " Kolejne badania wykazały, że nowotwór nie dawał przerzutów. Był zlokalizowany w tkankach w pobliżu odbytu Musiała więc poddać się operacji usunięcia guza. Annie choruje na raka jelita grubego ( I wtedy lekarze zasugerowali stomię. To wiązałoby się z noszeniem woreczka stomijnego do końca życia. Annie nie wyobrażała sobie tego. Szukała innego rozwiązania. W listopadzie 2017 specjaliści usunęli nowotwór. W styczniu 2018 roku kobieta rozpoczęła chemioterapię. Dziś jest na drodze do wyzdrowienia. Rak jelita grubego zaczyna być coraz częstszym problemem wśród osób młodych. Uboga w błonnik dieta oraz siedzący tryb życia sprzyjają chorobie. Aby zmniejszyć ryzyko, należy się racjonalnie odżywiać. polecamy 08:57 1) Kolano to masz w nodze, Kolonoskopia prywatnie z narkozą to wydatek koło 400 Sam miałem to badanie gdy byłem młodszy od OP. 09:03 Qverty16 w olejku lub w pomidorku Kolonoskopia prywatnie z narkozą to wydatek koło 400 przecież dla Aleksa 400 zł to jak pierdnąć on tygodniowo więcej wywala na gry. 10:56 Nic z tego, co napisał Alex jest prawdziwe. Pobiłeś chyba rekord. 11:07 No tak mój brat co zmarł na raka jelita grubego w wieku 17 lat był wymysłem wielu lekarzy i specjalistów. Wszyscy kłamali. Bo to nie możliwe żeby miał raka w tak młodym wieku. Rak jelita grubego uważany jest za jeden z bardziej podstępnych nowotworów, ponieważ rozwija się bardzo często zupełnie bezobjawowo. Zanim rak jelita ostro zaatakuje, może upłynąć nawet dziesięć wykrywany jest późno, a pacjenci w zaawansowanym stadium choroby nie mogą u nas liczyć na refundację nowoczesnych leków w III i kolejnych liniach leczenia. Weź zastanów się co czasami piszesz, tak na przyszłość. Porównaj fakty i dane. 12:13 SZ - no to bardzo współczuje, jednak twój przypadek odbiega znacząco od reguły. Raki jelita grubego rozwija się b. długo tak jak napisałeś dlatego praktycznie nie zdarza się u młodych osób. Szansa na to aby ktoś miał go w młodym wieku to albo predyspozycje genetyczne ktoś w rodzinie miał raka jelita grubego, albo owrzodzenie jelita. Kiedy w wieku 35 lat wybrałem się na badanie (a mam wielu lekarzy znajomych czy też w rodzinie) padło wręcz stwierdzenie "po co" / odpowiedziałem badam się na wszystko co roku, mogę to też zrobić będę miał spokój na 10+ lat. Zrobiłem i mam z głowy na jakiś czas. Szyszkłak - literówka, poza tym pod narkozą (narkoza jest dla wyjątkowo przestraszonych i raczej korzysta z tego niewiele osób), to że cię skierowali jak byłeś młodszy (no cóż) widocznie były ku temu jakieś poważne wskazania. Statystycznie rak jelita grubego to choroba osób po 60 roku życia. 14:53😢 Kutwa, wstyd aż to napisać, no do być adwokatem Alexa to trochę siara na dzielni, ale w czasach, gdy np. wizyta u lepszego okulisty kosztuje 200-300 zł plus opcjonalne dodatkowe badania płatne oddzielnie, gdy 200-250 zł kosztuje prywatnie dobry kardiolog, gdy 100 zł kosztuje zwykłe USG!, gdy zwykła porada u pierwszego lepszego specjalisty kosztuje 150 zł... to 400 zł za kolonoskopię ze znieczuleniem - zwykłym czy ogólnym, mniejsza o to - to jest niemalże... tanio. post wyedytowany przez Herr Pietrus 2020-08-02 14:54:44 15:10 Kształt stolca i cykl wypróżniania dużo mówi nam o zdrowiu. Teoretycznie powinien to być kształt kiełbaski, bardzo miękki i koloru brązowego aby sam wylatywał nam z pupy. Co ciekawe, tak samo twierdzą mnisi z Himalajów i inni zakonnicy. Najbardziej niepokojące są twarde kupy i trzy, cztero dniowe zaparcia. No ale ludzie nie zwracają uwagi na takie rzeczy. Jak masz polipy w jelicie, to one w końcu dadzą sygnał i zobaczysz, jakieś odstępy od normy( zaparcia, biegunki, czarne lub lekko czerwone stolce). Nawet takiego raka jelit idzie u siebie wychwycić po samoobserwacji. Organizm to super inteligentny organizm i zawsze daje jakieś sygnały o rozwijającej się chorobie do świadomości. A to czy do świadomości dotrze, to co innego, bo w obecnych czasach ludzie kładą sobie tyle obowiązków do głowy, że to w dużych przypadkach jest praktycznie niemożliwe. No i zgłaszają się, kiedy jest już za późno. No i rak jelita w młodym wieku jest jak najbardziej możliwy. Niemożliwe jest natomiast, że organizm nie wysyłał żadnych sygnałów do świadomości osoby. Jak najbardzej to robił ale się na to nie zwracało uwagi, bo praca, szkoła, egzamin nowy cel, nowe mieszkanie, samochód, nowa znajomość, pograć w coś trzeba itp. Zawsze jest to „coś”. No i trzeba zwrócić uwagę na jakieś napięcia w organizmie, które są zwyczajnie zalegającą emocją a czymś, co może być sygnałem świadczącym o chorobie. Hipochondryk lata do lekarza a ten nie może nic ustalić, bo na papierze wszystko jest w porządku. Lekarz naszych emocji i uczuć nam nie wyleczy. Artykuły Krew w stolcu Stwierdzenie w stolcu śladów czerwonej krwi, lub po prostu płynnej krwi, jest bardzo niepokojące.... Wrzodziejące zapalenie jelita grubego We wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego (WZJG) typowe jest występowanie procesu zapalnego ograniczonego do błony śluzowej jelita grubego (wyjątek stanowią przypadki tzw. back-wash ileitis). Choroba przebiega zawsze z zajęciem odbytnicy, a zmiany w jelicie szerzą się w sposób ciągły w kierunku proksymalnym. ... Chemioterapia – fakty i mity Chemioterapia przeciwnowotworowa z całkowicie zrozumiałych względów jest metodą leczenia o niezbyt dobrej reputacji.... Najczęstsze choroby jelit Choroby jelit, zwane również chorobami dolnego odcinka przewodu pokarmowego, ze względu na różną budowę i stosunki anatomiczne, różnice czynnościowe zadań oraz pewne odmienności objawów stanów chorobowych, dzielimy na:... Historia wycięcia macicy – początek Pierwsze wzmianki o możliwości wycięcia macicy u kobiet znaleziono w greckich manuskryptach pochodzących sprzed 2000 lat. Nie ma jednak żadnych dowodów na to, że taka operacja była wtedy rzeczywiście wykonywana. Najwcześniejsze opisy przeprowadzanych histerotomii, zwykle tragicznych w skutkach, pochodzą z XVI wieku. ... Książki Popularne

rak jelita grubego w młodym wieku forum